เทียนเล่มท้ายที่สุดที่กำลังจะดับลง

[Cindy700]

มีเทียนอยู่ 4 เล่ม และก็กำลังจะดับลง

บรรย ากาศในห้องนั้น เงียบจนได้ยินเสี ยงเทียนอีกทั้ง 4 คุยกัน

เทียนเล่มที่ 1 ได้เอ่ยว่า

โลกพวกเรามัวแต่แก่งแ ย่ ง ชิงดี ชิงเด่น กันไปมาผู้คนคิดแต่ว่าจะเบียดเบียนกัน ไม่มีใครคิดจะปกป้องรักษาฉันเลย

ในฐานะที่ฉันเป็นเทียนที่สันติภาพ ก็คงจำต้องจากไปแล้วและแล้วเทียนเล่มที่ 1 ได้ ดับลง

เทียนเล่มที่ 2 ก็ได้เอ่ยว่า

ฉันคือเทียนแห่งความเลื่อมใส อาจหมดคุณประโยชน์ที่จะส่องสว่างต่อไปแล้วสินะ

คนปราศจากความไว้ใจกันแม้แต่น้อย ต่อจากนั้นสายลมได้พัดเทียน เล่มที่ 2 ดับลงไป

เทียนเล่มที่ 3 ได้เอ่ยว่า

และฉันเป็นเทียนที่ความรัก ในทุกวันนี้ ผู้คนกลับเอารักออกไปจากใจปราศจากความรักอันบริสุทธิ์ให้แก่กัน

มีเพียงแค่ความคิดเห็นแ ก่ตัวไม่มีใครรู้เรื่องจุดสำคัญของฉัน ฉันก็อาจไม่มีกำลังพอที่จะส่องสว่างถัดไป


และแล้วเทียนเล่มที่ 3 ก็ดับลงแม้กระนั้นยังไม่ทันที่เทียนเล่มที่ 4 จะได้เอ่ยเลย ก็มีเด็ กน้อยเปิดทางเข้ามาในห้อง

ได้เห็นเทียนทั้ง 3 เล่มดับลง เด็ กน้อยก็ร้องให้

เทียนเล่มที่ 4 ก็ได้เอ่ยขึ้นว่า

"อย่าได้เสี ยจิตใจไปเลย เพราะว่าฉันเป็นเทียนแห่งความปรารถนาและก็ฉันยังส่องสว่างอยู่ จับฉันขึ้นมา แล้วจุดที่เทียนทั้ง 3 เล่มสิ"

เมื่อเด็ กน้อยนำเทียนที่ความคาดหวัง จุดไปที่เทียนทั้งยัง 3 เล่มนั้น

เทียนที่สันติภาพ เทียนที่ความเชื่อ และก็เทียนแห่งความรัก ก็ได้สว่างขึ้นอีกที


โน่นเป็นเพราะว่าความคาดหวัง ที่ทำให้ชีวิตยังมีความหมายเพราะความมุ่งหวังทำให้ผู้ที่ป่ ว ยป่วยไข้ ยังสู้เพื่อมีชีวิตถัดไปได้


เพราะความหวัง ทำให้ผู้ที่กำลังเผชิญปัญหา มีกำลังใจยืนหยัด มั่นคงอยู่ได้

ด้วยเหตุนี้ เมื่อใดก็ตามที่มีใครสักคนเล่าความมุ่งมาดให้ฟังขอให้ทราบว่าโน่น บางทีก็อาจจะเป็นเปรียบเสมือนเทียนเล่มท้ายที่สุด

และก็มันอาจเป็นความหวังที่มากไป กว่าเพื่อตัวของเค้าเองหน้าที่เรา ไม่ว่าพวกเราจะช่วยได้หรือไม่นั้น อย่าไปดับความปรารถนา

หรือความฝันผู้อื่นเขา จงช่วยเหลือกันรักษาความคาดหมายของทุกๆคน ไว้

ด้วยเหตุว่าโน่น มันอาจเป็นความหวังสุดท้ายของเขาก็เป็นได้จงเป็นความหวังแล้วก็กำลังใจให้แ ก่ผู้ที่เรารักและบุคคลรอบกาย

จงอย่าได้ทำล ายความมุ่งมาดของใครๆ เพราะว่ามันอาจเป็นอย่างเดียวที่เขามีอยู่

ชีวิตของผู้คนก็ไม่ได้มีความแตกต่างจากแสงเทียน ย่อมมีช่วงที่เจริญอย่างกับแสงเทียนที่ส่องประกายสว่างจ้า

แม้กระนั้นเมื่อใดที่ชีวิตจำต้องตกอั บก็ดังแสงเทียนที่เริ่มหมดแร งกับน้ำตาเทียนที่เริ่มพรั่ง

สังข ารเปรียบได้กับกับก้านเทียนที่ย่อมมีวันหลอมเหลวไปตามแสงเทียนที่ส่องนำทาง

ย ามใดที่แสงเทียนยังมีแร งก็ทำให้ความประพฤติที่เกิ ดขึ้น

มีผลลัพธ์ตามมา ไม่ว่าจะเป็น ก ร ร มดี ก ร ร มชั่ ว ย่อมจะติดตัวตนจนกระทั่งกลายเป็นควันจาง

ที่กลืนหายไปกับหมกระทรวงอุตสาหกรรมควั นตามธรรมช าตำหนิ ไ ร้ซึ่งตัวตนที่แท้จริง ไ ร้ซึ่งอั ต ต า ไ ร้ซึ่งสังข ารวิ ญ ญ า ณ


และไ ร้ซึ่งอารมณ์ห่วงหาห่วงใยสิ่งที่ยังคงเหลือไว้ คือ สิ่งที่เคยทำ แล้วก็ยังมีใครซักคนที่ยังจดจำมัน..

ชีวิตตกอับ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/12889/